Έχοντας γιατρέψει ως επί το πλείστον τις πληγές της από τον τελευταίο
καταστρεπτικό πόλεμο, είναι πλέον ένα κράτος που αποκαλύπτει τον εκπληκτικό
φυσικό πλούτο του, καθώς και τους ιστορικούς και πολιτιστικούς θησαυρούς του.
Πριν από δύο δεκαετίες είχε απασχολήσει τη διεθνή ειδησεογραφία, όπως
και τα γειτονικά κράτη της πρώην Ομόσπονδης Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της
Γιουγκοσλαβίας, με δυσάρεστο και θλιβερό τρόπο, οπότε αποτελεί μία πολύ
σημαντική πρόσφατη προσθήκη στους αξιόλογους ταξιδιωτικούς προορισμούς των
Βαλκανίων.
Συνολικά δεν θα ήταν άδικο να χαρακτηρίσουμε τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη,
με το κατά κύριο λόγο ορεινό και απολύτως παρθένο τοπίο ως ένα απέραντο «πάρκο
περιπέτειας». Αξίζει να διασχίσει κανείς τα φανταστικά ποτάμια αυτής της χώρας
κάνοντας ράφτινγκ ή καγιάκ, είτε να κάνει αναρρίχηση και πεζοπορία στα
εντυπωσιακά βουνά της.
Ένα «must» για
τον ταξιδιώτη είναι η διαδρομή στην κοιλάδα του Νερέτβα και φυσικά η επίσκεψη
στην πόλη Μόσταρ που χωρίζεται στα δύο από τον ποταμό αλλά ενώνεται από την
ανακατασκευασμένη οθωμανική γέφυρα Στάρι Μοστ, ένα ακόμα σύμβολο αναγέννησης.
Στην πρωτεύουσα Σαράγεβο ο επισκέπτης βιώνει τον ορισμό της
πολυπολιτισμικότητας και της πολυθρησκευτικότητας, σε έναν τόπο όπου κάποτε
συνυπήρχαν αρμονικά Μουσουλμάνοι, Εβραίοι, Χριστιανοί Ορθόδοξοι και Καθολικοί. Οι
ήχοι από τις καμπάνες των καθεδρικών ανακατεύονται στον αέρα με το κάλεσμα των
ιμάμηδων για την ώρα της προσευχής, πάνω από τους μιναρέδες, τους τρούλους και
τα κωδωνοστάσια, ανακαλώντας εικόνες από αιώνες παρελθοντικούς. Αξίζει να
εξερευνήσει κανείς τόσο τη μουσουλμανική συνοικία Μπασάρτσια, όσο και την
αυστριακή, να περπατήσει τις όχθες του μικρού ποταμού Μιλιάτσκα και φυσικά να καθίσει
στα πολύβουα καφέ.
